De charme van Langedijk

De charme van Langedijk

Gepubliceerd op: 25 april 2017

Voor mijn blog Wandernan, bezoek ik fantastische bestemmingen. Hoe leuk is het dan, als ik nu een stukje over mijn eigen dorp, waarvan ik elke straatsteen zo ongeveer ken, mag schrijven? De meeste charmante dingen van mijn dorp ben ik pas gaan zien op het moment dat ik zelf kinderen kreeg. Opeens was ik veel meer gebonden aan het dorp. Ik heb wat uren met mijn Bugaboo langs de Dorpsstraat en Voorburggracht gelopen… Tegenwoordig woon ik vlak naast de oude gevel van de conservenfabriek die hier vroeger stond. Groenten werden van de akker gehaald, over de Voorburggracht gevaren tot de fabriek en daar direct ingeblikt. In mijn achtertuin vind je nog steeds blikjes als je een beetje diep graaft.

Wat ik zo ontzettend fijn vind aan mijn dorp, is dat het super centraal in Noord-Holland ligt. Vanaf hier kun je binnen een half uur in het bos, de duinen, op het strand zijn. Of in een leuk dorpje als Bergen, gezellig shoppen in Schagen, Hoorn of Alkmaar. Het dorp zelf heeft een gezellige dorpskern, waarvan het pleintje bij restaurant de Burg een van mijn favo stukjes Langedijk is. Een klein stukje Frankrijk in de polder. Met de kinderen kom ik graag bij kinderboerderij de Beestenboel, hier kunnen ze lekker spelen, ook al houden ze niet zo erg van beestjes. Of bij het Geestmerambacht.

Als je Langedijk als toerist een paar dagen mag verkennen, dan zou ik zeker de Broeker Veiling bezoeken, zeker met kinderen. En een boottocht maken in het Duizend Eilanden Rijk is een absolute must. Hier liggen zoveel van mijn herinneringen, van heerlijk schaatsen in de winter, toen de sloten voorzien waren van een dikke, dikke laag ijs en van varen met ons bootje in de zomer. Zwemmen in het Oosterdel en de Noorderplas met een bbq op een akker zitten en wachten tot het donker was. Met een dikke badhanddoek om me heen terug naar huis, tijdens die magische lange zomervakanties.

Ja, van alles wat ik op de wereld heb gezien, is Langedijk een heel goede thuisbasis en een veilige haven.

Nanda Koopman